Orion - Saint Palais

Zaterdag 13 mei 2017, Orion - Saint Palais ( 1888 - 1916 km).

In Orion brachten wij de nacht door in het mooie kasteel van Orion. In een bijgebouw zou die avond een pianoconcert plaatsvinden. De kasteelvrouwe had haar handen vol aan het maken van hapjes voor bij de wijn na afloop van het concert. Als avondmaaltijd aten wij ons meegebrachte brood en een couscous-salade. Een Braziliaanse pianist speelde de Goldberg-variaties van Bach. Het was een hele zit, zeker als je overdag al 25 km met een bepakking hebt gelopen over heuvels en door dalen bij hoge temperaturen. Na het concert kon je in verschillende ruimtes een glaasje wijn drinken en je te goed doen aan allerlei lekkere hapjes. We spraken enkele lokale hoogwaardigheidsbekleders onder wie de ex-burgemeester, geiten - en varkensboer en mais-verbouwer. Hij gaf ons een goede tip over de route van vandaag. We zijn ook even op de pianist afgestapt, de uit Brazilië afkomstige Luiz Gustavo Carvalho. En hij bleek van zijn werk op het conservatorium in Amsterdam ook Sophiko Simsive te kennen, de Georgische pianiste in onze familie die bij hoogtepunten in ons gezin heeft gespeeld.

Na het ontbijt weer op pad. Het was een prachtige dag. Het was vandaag bijna alleen maar stijgen en dalen met regelmatig schitterend uitzicht op de Pyreneeën. Een hond liep zo'n 8 km met ons mee. Bij het prachtige stadje Sauveterre-de-Bearn, dat we al hoog zagen liggen tijdens het aanlopen door velden, moesten wij 145 traptreden beklimmen om bij de kerk en het dorpsplein te komen. Van bij de kerk hadden we een schitterend uitzicht over de rivier de Gave, waarover een historische deels intacte brug nog staat. Over deze brug bestaat een legende:
''De legende van de brug'' is een verhaal dat de boeren uit Bearn elkaar vertelden bij het avond samenzijn. Er was eens een vorstin in Bearn, prinses Leofas, bekender onder de naam Sancie, weduwe van Gaston de vijfde, die in de rivier was verdronken. Hij was overleden zonder erfgenaam. Tijdens zijn overlijden bleek zijn vrouw zwanger. Het kind werd misvormd geboren en stierf direct na de bevalling. De publieke boosheid hierover verspreidde zich snel en Sancie werd ervan beschuldigd haar kind te hebben gedood. De koning van Navarra, broer van Sancie stelde dat de prinses terecht moest worden gesteld door in het water te worden gegooid. Het oordeel van God vond plaats in het bijzijn van 3.000 mensen bij de brug. Aan handen en voeten gebonden werd zij vanaf de brug in het water gegooid. Het volk wachtte angstig af of de vorstin door het stromende water verzwolgen zou worden. Dat gebeurde niet. Sancie kwam naar de oppervlakte en de stroming voerde haar zachtjes naar de waterkant. Sancie bleek dus onschuldig en werd door de opgeluchte menigte toegejuicht. Als dankbetuiging aan de Heilige Maagd, die zij had gesmeekt om een goede afloop, borduurde zij een schitterende mantel die zij naar Notre Dame de Rocamadour stuurde.

Een aantal kilometers na Sauveterre-de-Bearn begon een andere hond ons te volgen, die liep tot aan het logeeradres in Saint Palais mee. Deze hond rende door velden en sloten, verstoorde de rust van de koeien in de wei en maakte ruzie met katten en ook ezels.
Vanacht logeerden wij in Maison Zabalik, een voormalig Franciscanen klooster dat nu als pelgrimsherberg dient. Door twee aardige dames cq vrijwilligers werden wij ontvangen. Duidelijk moge zijn dat het financiële plaatje er heel anders uitzag dan de nacht daarvoor!