Ventas de Naron - Melide

Zaterdag 17 juni 2017, Ventas de Naron (628 m) - Melide (460 m), 2693 - 2719 km.

In de mist vertrokken wij om 6.00 uur. Het pad vervolgde zijn weg door de beboste heuvels van Galicie. Opnieuw betraden wij voornamelijk landweggetjes en bospaden door het glooiende landschap. Na ruim 10 km bereikten wij Palas de Rei. Deze plaats zou vernoemd zijn naar het paleis dat de Visigotische koning Witiza (700-710) op deze plek liet bouwen. Witiza stond bekend als de laatste fanatieke leider van de Arische ketterij die de goddelijkheid van Christus ontkende. In de Codex Calixtinus wordt Palas de Rei genoemd als het startpunt van de laatste etappe langs de Camino Frances. Tijdens de middeleeuwen was de regio rond Palas de Rei vooral bekend om de vele prostituees die langs de route hun diensten aan de pelgrims aanboden. De Codex Calixtinus schrijft hierover het volgende: ''De prostituees die gewoonlijk opdagen uit de bossen tussen de brug over de Minho en Palas de Rei om de pelgrims te behagen, moeten worden geëxcommuniceerd. Zij zouden door iedereen minachtend moeten worden behandeld en hun neus zou moeten worden afgesneden''. In die tijd oordeelde men niet mild! Ook waarschuwt de Codex voor de vele dienstmeisjes die werkzaam zijn in de herbergen van Palas de Rei. Zij zouden experts zijn in het verleiden van naïeve pelgrims om hen later in hun slaap te beroven.
In Palas de Rei bezochten wij de Iglesia San Tirso. Reeds geschriften uit de 9e eeuw getuigen van een kerk op deze plek. De huidige kerk heeft een fraai 12e eeuws romaans portaal en een timpaan met gebladerde kapitelen. De rest van de kerk is van latere oorsprong.
De Camino daalt nu verder door de dichte bossen en groene veeweides van Galicie. Een authentiek middeleeuws breed geplaveid pad bracht ons naar het lieflijke dorpje Leboreira met zijn schitterend Romaans kerkje (Virgen de las Nieves). Hoe oud het kerkje is, is niet bekend. Blijkens bepaalde karakteristieken zoals de puntige arcade en de versieringen zou het uit de 14e eeuw kunnen zijn. Een bijzonderheid is dat het schip niet in west-oostelijke maar naar noord-zuid richting is georiënteerd. Op een van de muren is een bijzonder fresco te zien. Het bestaat uit drie delen. Het eerste geeft de marteling van Christus weer, die aan een zuil (obelisk) is vastgebonden en wordt gegeseld. Op het tweede zien we twee vrouwen zonder gezicht. Zij verbeelden de visitatie. Het derde geeft het martelaarschap weer van Sint Sebastiaan. De schilderijen dateren uit de 16e eeuw en werden in 1981 ontdekt. U leest vrienden, de Camino is ook een stuk kerkkunstgeschiedenis. Het neusje van de zalm voor geïnteresseerden.
Uiteindelijk kwamen wij aan in Melide, de eindbestemming van vandaag.
Reeds in de prehistorie was de plaats bewoond, getuige de overvloedige resten uit de oertijd die hier werden gevonden. In de middeleeuwen telde Melide veel hospitalen. Het meest bekende was dat van de Heilige Geest, opgericht door Franciscanen. Er waren 12 bedden, zes bedden voor twee personen. Een legende vertelt hoe op een dag twee Franse pelgrims aankwamen. Een man en een vrouw, verkleed als man. Samen gingen ze naar bed en de volgende ochtend ontdekten de paters dat een van hen een vrouw was. De abt was woedend en liet de vrouw onmiddellijk kaal scheren. Vervolgens verplichtte hij de man een drankje te nemen, gebrouwen op basis van waterlelies, dat hem alle seksuele lusten zou ontnemen. De arme man werd echter doodziek en overleed korte tijd later. Er werden in die tijd geen halve maatregelen genomen!
Melide is beroemd om zijn visrestaurantjes (pulperia). We aten inktvis en zaten aan lange tafels met de plaatselijke bevolking. Ik (Jan) was de enige van ons drieën die zijn bordje leeg at!