Roncesvalles - Larosanna-Akerreta

Zondag 21 mei 2017, Roncesvalles (962 m) - Larosanna-Akerreta (499 m), (1978 - 2006 km).

Gisterenavond gingen we om 18.00 uur naar de kerk bij klooster Roncesvalles om de pelgrimsmis bij te wonen. Het was een mis met drie heren in het prachtige Godshuis. Het Kyrie, Sanctus, Pater Noster en Agnus Dei konden wij meezingen. Na de kerkdienst mochten alle pelgrims naar voren komen om de pelgrimszegen te ontvangen. De nationaliteiten van de aanwezige bedevaartgangers werden opgenoemd. Uit Japan, Zuid Korea, Brazilië, De Verenigde Staten, Australië, België, Nederland, Frankrijk en nog meer landen waren zij afkomstig. Na de zegen, die ook in het Baskisch werd uitgesproken richtten de priesters het gezicht naar een prachtig verguld Mariabeeld dat boven het altaar hing, en werd een Marialied gezongen dat wij niet kenden.

De totale wandelafstand bedroeg vandaag 28 km. De Camino kruiste twee mooi valleien en voerde door bossen met beuken, berken, eiken en dennen. We gingen over paden die schuilgaan onder een bladerdak, ook langs prachtige weiden, er waren pittige afdalingen over rotsachtige paden.
We kwamen door het plaatsje Zubiri waar een Gothische brug met twee bogen, waarschijnlijk uit de 14e eeuw, een beek overspant. Volgens de traditie zijn lokale koeien, die driemaal om de centrale pilaar lopen, beschermd tegen hondsdolheid. De pilaar zou de relieken van de Heilige Quitera bevatten.
De Italiaanse priester Dominico Laffi die in 1670 de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela maakte, beschreef Zubiri als volgt: De brug overspant een diepe snelstromende rivier die tussen twee hoge heuvels loopt. Ze wordt bewaakt door soldaten die we beter kunnen beschrijven als dieven en moordenaars. Ze deinzen er niet voor terug een pelgrim van zijn schamele bezittingen te beroven of tol te eisen van de meer gegoede reiziger. Iedereen die weigert, wordt brutaal mishandeld. Ze breken je schedel open met hun stokken of maken van de rivier je graf.
Gelukkig hebben wij deze ervaringen niet gehad.

We zijn in de Spaanse provincie Navarra aangekomen. In de 12e eeuw schreef Aymary Picaud, een Franse geleerde en pelgrim, in zijn ''Codex Calixtinus'', over zijn reis naar Santiago. Dit werk is een geïllustreerd manuscript met achtergrondinformatie voor pelgrims die naar Santiago reizen. Hij zegt over de mensen in Navarra: ''Het is een barbaars volk, anders dan alle andere volken door gewoontes en ras, ze zijn boosaardig, donker van kleur, lelijk van gezicht, verdorven, wellustig, wulps, het zijn dronkaards, experts in allerlei soorten geweld, woest en wild, oneerlijk en vals, goddeloos en grof, wreed en ruziezoekend, niet in staat tot welk goed gevoel dan ook, vol van losbandigheid en onrecht.''
Wij kunnen u melden, beste vrienden, dat de mensen in Navarra in hun voordeel zijn veranderd. Ook hier ervaren wij weer veel vriendelijkheid en gastvrijheid.