Barbadelo - Ventas de Naron
Door: Jan Schram
Blijf op de hoogte en volg Marlies
16 Juni 2017 | Spanje, Portomarín
Vrijdag 16 juni 2017, Barbadelo (555 m) - Ventas de Naron (628 m), 2662 - 2693 km.
Vanuit Barbadelo laat Galicie tot Portomarin zich van zijn mooiste kant zien. Ver van grotere wegen gaat het voorbij malse koeienweiden, door ontelbare kleine gehuchten en bossen. We volgden een netwerk van rustige landelijke weggetjes. Via een brug over de Rio Minho bereikten wij Portomarin. Voor de brug hadden wij een deja vu gevoel. In een houten abri voor de brug zochten wij beschutting tegen regen en wind op onze fietstocht naar Santiago in het jaar 2011. Nadat wij de brug over de Rio Minho waren overgestoken kwamen wij via een zo'n 80 treden lange trap op de hoofdstraat. Het tegenwoordige Portomarin is een product uit de jaren 60 van de 20e eeuw. Destijds werd de Rio Minho opgestuwd voor de aanleg van een stuwmeer ( Embalse de Belesar). Het oude dorp verdween geheel onder water. De twaalfde eeuwse kerk, de op een vesting gelijkende Iglesia de San Nicolas, toebehorend aan de ridderorde van Sint Jan van Malta, de Johannieters, werd steen voor steen afgebroken en 50 meter hoger weer opgebouwd. Verder is Portomarin vooral bekend om zijn Aguardiente of brandewijn waarmee de pelgrims al eeuwen lang een hart onder de riem werd gestoken. Helaas was het te vroeg op de dag en moesten er nog te veel kilometers worden afgelegd zodat wij deze verleiding konden weerstaan.
Vanuit Portomarin volgde er een ruim 16 km lange wandeling over landelijke paden naar Ventas de Naron.Ook nu weer een keurig onderkomen.
Vanuit Barbadelo laat Galicie tot Portomarin zich van zijn mooiste kant zien. Ver van grotere wegen gaat het voorbij malse koeienweiden, door ontelbare kleine gehuchten en bossen. We volgden een netwerk van rustige landelijke weggetjes. Via een brug over de Rio Minho bereikten wij Portomarin. Voor de brug hadden wij een deja vu gevoel. In een houten abri voor de brug zochten wij beschutting tegen regen en wind op onze fietstocht naar Santiago in het jaar 2011. Nadat wij de brug over de Rio Minho waren overgestoken kwamen wij via een zo'n 80 treden lange trap op de hoofdstraat. Het tegenwoordige Portomarin is een product uit de jaren 60 van de 20e eeuw. Destijds werd de Rio Minho opgestuwd voor de aanleg van een stuwmeer ( Embalse de Belesar). Het oude dorp verdween geheel onder water. De twaalfde eeuwse kerk, de op een vesting gelijkende Iglesia de San Nicolas, toebehorend aan de ridderorde van Sint Jan van Malta, de Johannieters, werd steen voor steen afgebroken en 50 meter hoger weer opgebouwd. Verder is Portomarin vooral bekend om zijn Aguardiente of brandewijn waarmee de pelgrims al eeuwen lang een hart onder de riem werd gestoken. Helaas was het te vroeg op de dag en moesten er nog te veel kilometers worden afgelegd zodat wij deze verleiding konden weerstaan.
Vanuit Portomarin volgde er een ruim 16 km lange wandeling over landelijke paden naar Ventas de Naron.Ook nu weer een keurig onderkomen.
-
16 Juni 2017 - 22:36
Carla Tieleman:
Wat een vroege vogels zijn jullie toch! Jaap is de wekker heb ik vernomen! Nog een paar dagen en je ploft neer op het plein voor de Kathedraal! Nou ..ja...ploffen!!!!eerder alles bekijken want die voetjes blijven maar stiefelen! De minipelgrim. -
17 Juni 2017 - 12:03
Gilbert Mouraux:
Dat is fantastisch wat u doet en dat is zeker beter dan met de fiets. Maar ik herken de namen van de dorpen wwardoor u gaat. Een goede herinnering voor mij. Hoe gaat het met de gezondheid van u drie want dat is eindelijk zeker vermoe. En voor Marlies gaat het goed, ze was zeker zeer moedig.
Elke dag denk ik aan u drie vooral wanneer ik naar de meteo kijk. Hier dat is warm maar niet als in Spanje.Ik ,hoop weinig regen voor u.
Pas op : Lavacolla is niet ver om de voeten te wassen. Sorry voor de fouten.
Goede weg, de kilometers verminderen (250 ongeveer denk ik)
-
17 Juni 2017 - 15:19
Ans En Willem:
We waren even een dagje opachter met lezen. Konden geen verbinding krijgen.
Maar we zijn weer bij.
Nog 2 nachtjes en dan is voor ons de GROTE dag...
Lieve groet... -
17 Juni 2017 - 16:07
Pier Eppinga:
Wat een geweldig dagboek. Ik lees het met veel genoegen.
De afwisseling van de indrukken tijdens de wandeling, het verblijf, het eten en drinken, de verschillende dorpen en steden en met name al die verschillende mensen maken dat ik al lezende al weer benieuwd ben naar jullie belevenissen de volgende dag.
Zoals jullie goed aangeven is jullie pelgrimstocht een combinatie van een sportieve prestatie en een religieuze ervaring. Dat laatste komt mooi tot uiting bij jullie gedachten over gezin, familie, vrienden, maar ook in de beschrijving van de vele kerken die jullie bezoeken en waar jullie dan soms een kaarsje opsteken. Uiteindelijk is jullie dagelijkse ontmoeting met de natuur de grootste ontmoeting met onze lieve en grote God de Vader.
Nog veel sterkte met het afleggen van de laatste kilometers van deze lange wandeling,
Pier en Mirjam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
